Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα… Παγγαίο Καβάλας, βουνό από χρυσάφι!

Αφήνουμε τη Θεσσαλονίκη και παίρνουμε την Εγνατία Οδό με προορισμό την Καβάλα. Μόλις περάσουμε πάνω από τον ποταμό Στρυμώνα μπαίνουμε στο Ν. Καβάλας και συγκεκριμένα στο Δήμο Παγγαίου. Βρισκόμαστε ήδη μέσα στην Πιερία Κοιλάδα και δεξιά μας βλέπουμε το χαμηλό βουνό Σύμβολο, ενώ αριστερά μας υψώνεται το όρος Παγγαίο, το «χρυσοφόρο όρος» των αρχαίων Μακεδόνων, με υψόμετρο 1.956
μ., ένα βουνό με βαριά ιστορία και πλούσια μυθολογία. Είναι γνωστό ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες έβγαλαν αρκετό χρυσάφι από το Παγγαίο, το οποίο εκμεταλλεύτηκαν ποικιλοτρόπως, μεταξύ άλλων και για να φιλοτεχνήσουν τη χρυσή λάρνακα με τα οστά του βασιλιά Φιλίππου Β΄ που βρέθηκαν στη Βεργίνα της Ημαθίας. Βγαίνουμε από τον κόμβο 28Γ προς Ελευθερούπολη, περνάμε από το Ακροβούνι και σε 3 χλμ. ακόμη μπαίνουμε στην Ελευθερούπολη, που μέχρι το 1929 λεγόταν Πράβι.



ΣΤΑΣΗ ΠΡΩΤΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΗ


Η Ελευθερούπολη είναι μια μεγαλούτσικη πολιτεία με 4.300 κατοίκους και φημίζεται σε όλη την Ελλάδα για τις θαυμάσιες πέτρες της, ιδανικές για λιθόκτιστα σπίτια. Θα καθίσουμε για καφεδάκι στη μικρή και γραφική πλατεία Βαρούσι, γύρω από την οποία απλώνεται ο παλιός μαχαλάς, που κατοικείται από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, με σπίτια τυπικής μακεδονικής αρχιτεκτονικής. Επιστρέφουμε στο Ακροβούνι και ανηφορίζουμε για το Παγγαίο από δρόμο ασφαλτοστρωμένο μεν, πολύ στενό δε. Στα 4 χλμ. θα συναντήσουμε στα αριστερά μας τη Μονή Υπαπαντής και θα συνεχίσουμε για ακόμη 3 χλμ. φτάνοντας στις εγκαταστάσεις του δασικού χωριού, το οποίο από τα 650 μ. υψόμετρο αγναντεύει ολόκληρη την πεδιάδα των Φιλίππων.
ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΓΓΑΙΟΥ
Από εδώ και πάνω ανηφορίζουμε συνεχώς, διασχίζουμε κάποιες συστάδες με βελανιδιές, μπαίνουμε σε ένα καταπράσινο και πυκνό δάσος οξιάς και καταλήγουμε (16 χλμ. από το δασικό χωριό) στο χιονοδρομικό κέντρο Παγγαίου. Είναι το μικρότερο χιονοδρομικό στην Ελλάδα και βρίσκεται στη θέση «Κοιλάδα του Ορφέα» στα 1.750 μ. υψόμετρο. Έχει μόνο μία πίστα μήκους 400 μέτρων, που εξυπηρετείται από μία άγκυρα που φτάνει μέχρι τα 1.950 μ. υψόμετρο αλλά και μία παιδική πίστα (αρχαρίων) που εξυπηρετείται από ένα baby lift. Την ευθύνη για τη λειτουργία και τη διαχείρισή του είχε ο ΕΟΣ Καβάλας, από το 1985 που ξεκίνησε μέχρι και το 2005. Δυστυχώς από τότε μέχρι και σήμερα το χιονοδρομικό αυτό έχει εγκαταλειφθεί…
ΜΕΣΟΡΟΠΗ: Η ΠΙΟ ΔΡΟΣΕΡΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ

Ένας από τους καταρράκτες της Μεσορόπης


Πάμε τώρα να γνωρίσουμε και τις νότιες πλαγιές του βουνού, που είναι κατάφυτες και με άφθονα τρεχούμενα νερά. Μετά το Ακροβούνι συνεχίζουμε προς Μελισσοκομείο (6 χλμ.). Από κει θέλουμε ακόμη 1,5 χλμ. για το χωριό Δωμάτια. Το χωριό αυτό μέχρι το 1926 λεγόταν Σαμάκοβο. Ακόμη 3 χλμ. και φτάνουμε στη Μουσθένη, που έχει υψόμετρο 350 μ. Το χωριό είναι γεμάτο παραδοσιακά αρχοντόσπιτα, τρεχούμενα νερά, τοξωτά πέτρινα γεφύρια και αρκετές παραδοσιακές βρύσες με παγωμένο βουνίσιο νερό. Στο ψηλότερο σημείο του χωριού λειτουργεί «δασικό χωριό», δηλαδή ξενοδοχείο με ανεξάρτητα ξύλινα σπιτάκια.
Επιστρέφουμε κάτω, στον επαρχιακό δρόμο και στρίβουμε δεξιά. Άλλα 3 χλμ. και φτάνουμε στη Μεσορόπη, κι αυτή στα 350 μ. υψόμετρο. Είναι ένα παραδοσιακό χωριό κυριολεκτικά βουτηγμένο στο πράσινο και στους καταρράκτες. Κι εδώ παραδοσιακά σπίτια, μία πεντακάθαρη πλακόστρωτη πλατεία με πέτρινο πηγάδι, ένας παλιός παραδοσιακός μύλος που λειτουργεί ακόμη, πέτρινα γεφυράκια και οργιαστική βλάστηση που θυμίζει ζούγκλα.
Σε όσους έχουν διάθεση για περιπέτεια συνιστάται ανεπιφύλακτα η πεζοπορία στο »μονοπάτι της Μεσορόπης», που διαθέτει στοιχεία ανεπανάληπτης ομορφιάς, πλούσια βλάστηση, καταρράκτες που σχηματίζουν λίμνες με μικρούλικες βουνίσιες καραβίδες, ξύλινα παγκάκια και κιόσκια, καλαίσθητα ξύλινα γεφυράκια και μια σπηλιά μέσα στην οποία κρύβεται μια ολόκληρη λίμνη με παγωμένα νερά.

ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΗ ΝΙΚΗΣΙΑΝΗ

Νικήσιανη Καβάλας


Από την Ελευθερούπολη παίρνουμε το δρόμο που συνδέει την Καβάλα με τις Σέρρες, με κατεύθυνση βόρεια (προς Σέρρες) για να γνωρίσουμε και τα υπόλοιπα χωριά του Δήμου Παγγαίου. Περνάμε το χωριό Αντιφίλιπποι και όταν φτάσουμε στον Άγιο Χριστόφορο στρίβουμε αριστερά προς Νικήσιανη. Πρόκειται για ένα κεφαλοχώρι του Παγγαίου, στο… γνωστό υψόμετρο των 350 μ., με πληθυσμό 2.200 κατοίκους, ένα μοντέρνο τέωςδημαρχείο και τη δροσερή πλατεία Μεγ. Αλεξάνδρου , με έναν τεράστιο πλάτανο, μία μαρμάρινη κρήνη, μία ταβέρνα και ένα σύγχρονο μικρό ξενοδοχείο. Αν βρεθείτε στη Νικήσιανη στο τέλος του Χριστουγεννιάτικου δωδεκαημέρου και συγκεκριμένα την ημέρα του Αγίου Ιωάννη (7 Ιανουαρίου) θα πάρετε μέρος στο θεαματικό Έθιμο του Αράπη. Αν είναι τέλη Οκτωβρίου θα πάρετε μέρος στη γιορτή κάστανου, όπου προσφέρονται ψητά κάστανα και κρασί. Ενώ αν είναι καλοκαίρι και αναζητάτε… δροσιά τότε πρέπει οπωσδήποτε να ανηφορίσετε λίγο πιο πάνω από το χωριό, όπου μέσα σε κοιλάδα με πλατάνια, καστανιές και τρεχούμενα νερά θα ακολουθήσετε τις πινακίδες για τον καταρράκτη της Νικήσιανης. Στην επιστροφή σίγουρα θα ξαποστάσετε στην τοποθεσία «Κισμιδούδι», όπου και θα γευματίσετε στο εξοχικό κέντρο «Καστανιές», πνιγμένο στα πλατάνια και τις καστανιές, όπου μεταξύ άλλων θα γευτείτε και τα διάσημα σε ολόκληρη τη Μακεδονία σαρμαδάκια Νικήσιανης.
ΜΟΝΗ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΑΣ
Από τη Νικήσιανη μπορούμε πλέον να φτάσουμε, μέσω ενός ελαφρά ανηφορικού δρόμου, που ολοκληρώθηκε πρόσφατα και προσφέρει άπλετη θέα στο λεκανοπέδιο των Φιλίππων, στο επιβλητικό βυζαντινό μοναστήρι της Παναγιάς Εικοσιφίνισσας. Είναι χτισμένο από το 518 μ.Χ. μέσα στο δάσος και η εικόνα της αποτελεί ένα από τα ιερότερα προσκυνήματα της Μακεδονίας.



Μονή Παναγίας Εικοσιφινίσσης Ο δρόμος μετά τη μονή συνεχίζει και καταλήγει στην εθνική οδό Σερρών – Καβάλας. Στρίβουμε αριστερά (δηλαδή προς Σέρρες) και συνεχίζουμε για ακόμη 6 χλμ., οπότε φτάνουμε σε μεγάλο ανισόπεδο κόμβο. Εδώ συναντιούνται ο δρόμος Σερρών – Καβάλας και ο δρόμος Αμφίπολης – Δράμας. Εάν συνεχίσουμε ίσια (προς Σέρρες), θέλουμε 6 χλμ. μέχρι το χωριό Σταθμός Αγγίστας, το οποίο είναι χτισμένο σχεδόν πάνω στον Αγγίτη (έχει κι ένα πολύ όμορφο πέτρινο γεφύρι αλλά και ξύλινα τραπέζια για πικ νικ) συν άλλα 8 χλμ. μέχρι την Αλιστράτη, ένα μικρό αγροτικό κέντρο 2.000 κατοίκων, που τελευταία απέκτησε τουριστική υποδομή: δημιουργήθηκαν ένας ξενώνας, τέσσερις – πέντε ταβέρνες, έγινε κι ένα πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Η Αλιστράτη έγινε γνωστή στο Πανελλήνιο όταν το 1997 αξιοποιήθηκε τουριστικά ένα από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα σπήλαια της Ελλάδας, το Σπήλαιο της Αλιστράτης. Εάν από τον ανισόπεδο κόμβο στρίψουμε δεξιά (προς Δράμα) θα φτάσουμε σε 6 χλμ. στο χωριό Συμβολή, άριστη βάση για να γνωρίσουμε από κοντά τοφαράγγι του ποταμού Αγγίτη, που έχει βάθος γύρω στα 100 με 150 μέτρα και μήκος περίπου 15 χλμ. Ιδανικό μέσο για τη διάσχισή του είναι η φουσκωτή βάρκα του rafting (για rafting συνεννοηθείτε με το Λάκη Παπαδόπουλο του Κέντρου Εναλλακτικού Οικολογικού Τουρισμού Σερρών «Extreme Experience», τηλ. 2321066256 και 6944229876). Άλλος τρόπος είναι με ποδήλατο στον ποδηλατόδρομο που ξεκινάει από το ξενοδοχείο «Φαράγγι». Για τους λιγότερο αθλητικούς τύπους υπάρχει κι ένα τρενάκι που ανήκει στο σπήλαιο της Αλιστράτης και κάνει μία διαδρομή περίπου 2 χλμ. σε συνολικά 50 λεπτά της ώρας. Στο χρονικό αυτό διάστημα περιλαμβάνονται και δύο στάσεις για να κατεβούν οι επιβάτες και να παρατηρήσουν το φαράγγι. Η μία γίνεται στη θέση «μπαλκόνι» και η δεύτερη στη «σπηλιά με τις βραχογραφίες».

Συνεχίζουμε παρακάτω έχοντας τώρα συνεχώς στα αριστερά μας θέα προς τις βόρειες πλαγιές του Παγγαίου. Περνάμε διαδοχικά το Μικρό Σούλι, την Παλαιοκώμη και τη Μεσολακκιά και βγαίνουμε στην αρχαία Αμφίπολη, όπου δεσπόζει ο περίφημος »Λέων της Αμφιπόλεως», μαρμάρινο μνημείο που μοιάζει καταπληκτικά με τον αντίστοιχο της Χαιρωνείας, δίπλα στη Λιβαδειά. Όσοι θελήσουν να επισκεφθούν το αρχαιολογικό μουσείο να ξέρουν ότι λειτουργεί από Τρίτη έως Κυριακή κατά τις ώρες 08:30 – 15:00. Δευτέρα κλειστά. Σε απόσταση 21 χλμ. από το Ροδολίβος βγαίνουμε στον κόμβο 28 της Εγνατίας Οδού, κοντά στις εκβολές του Στρυμώνα.
planetnews.gr



Το διαβάσαμε από το: Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα… Παγγαίο Καβάλας, βουνό από χρυσάφι! http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/02/blog-post_567.html#ixzz3zTYvVDCF